ทำไมความรักมันไม่เหมือนความฝันเลยทำไมใจของเราถึงมีแต่รักเขา
ไม่เคยรักเราอย่างที่เราเข้าใจว่าเขารักจะมีวันนั้นอีกมั๊ย
ที่เราได้ผูกพันกันวันนี้...ตอนนี้...เวลานี้...
เรารักเขาเราจะทำอย่างไรให้เขารักตอบชีวิตที่เหลืออยู่
จะให้อยู่อย่างไรถ้าขาด"เธอ"จนมาวันนี้ความจริงก้อเปิดเผย
เขาไม่มีโอกาสได้บอกสักทีจนมาวันนี้เดินมาบอกว่า"เขามีคนที่เขารักอยู่แล้ว"
เขาเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาขอโทษจริงๆ
ที่เขาไม่ได้บอกเราว่าเขาคือคนที่มีเจ้าของแล้วตั้งแต่เริ่มคบกันจนเนินนาน
จนวันที่เขามาบอกว่าเขามีคนที่เขารักอยู่แล้วอ่ะ อยากจะบอกเขาว่า รัก
แต่มาคิดได้จนอะรัยๆมันสายเกินไปแล้ว...รักก้อเจ็บไม่รักก้อเจ็บ
ความผูกพันของเราไม่ได้ตั้งอยู่บนพื้นบานของความไม่เข้าใจ
แต่นั่นอาจจะเป็นเหตุผลของความรัก แต่ไม่มีค่าสำหรับคนบางคนสำหรับใจบางหัวใจ
ปล่อยให้เขาเป็นเพียวความทรงจำดีดี แม้ว่าเธอจะทำใจของผู้หญิงคนนี้อ่อ่นแอเพราะนั่นคือ
ได้ความพ่ายแพ้เข้ามาเติมจิตให้เต็มเหมือนเราปล่อยให้ใครสักคนเดินจากเราไปอย่างไม่ย้อนกลับมา
P.S. มีใครบ้างที่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้ อย่าปล่อยจนทุกอย่างมันสายเกินไป
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น